Groen Borgerhout geeft graag meer duiding bij de poging tot verdachtmakingen van N-VA Borgerhout over de toestemming die onze districtsburgemeester Marij Preneel gaf aan een vader om zijn kind te erkennen.
Een beslissing in eer en geweten
Hoe zit de vork in de steel? Marij is als burgemeester ambtenaar van de burgerlijke stand. Zoals alle districtsburgemeesters is ze bevoegd voor de registratie van geboorten en erkenningen van kinderen. De districtsburgemeesters krijgen in die hoedanigheid niet-bindende adviezen van de Cel Schijnrelaties en van de procureur wanneer deze een geval van ‘schijnerkenning’ vermoeden. Maar, dossiers van erkenningen zijn zeer delicate dossiers. De ambtenaar van de burgerlijke stand moet inschatten of de erkenner wel de juiste intenties heeft, en daarover een beslissing nemen. Intenties zijn een rekbaar begrip en dus ook subjectief. De dossiers zijn zelden zwart/wit, meestal diepgrijs. Vraag aan vier ambtenaren van de burgerlijke stand een beslissing over een zelfde dossier, en je krijgt minstens twee verschillende visies. Dat is de realiteit. Marij hecht veel belang aan de grondwettelijke rechten van het kind en daarbij hoort ook dat elk kind recht heeft op een vader.
In het dossier waarvan sprake in de media heeft Marij - na het grondig te hebben doorgenomen - in eer en geweten een beslissing genomen. Ze heeft daarmee volledig binnen het wettelijk kader van haar ambt gehandeld. Er is dan ook geen enkel bewijs voor het feit dat er een ‘inschattingsfout’ zou zijn gemaakt, zoals sommige media de berichtgeving van N-VA overnamen. Overigens, indien de procureur het nodig acht, heeft hij/zij nog steeds de macht om de erkenning ongedaan te maken. Dat is tot nu toe niet gebeurd.
Privacy van het gezin en van het kind
Eén ding staat vast. De enige (en bijzonder zware) fout die in deze kwestie werd gemaakt, is dat een privacygevoelig dossier zo maar op de straatstenen werd gegooid. Iemand die toegang had tot het dossier bij de stad of parket, heeft het nodig gevonden om een persoonlijk dossier – met alle details over het privéleven van een gezin - te lekken aan de pers. Groen Borgerhout stelt zich de vraag hoelang deze persoon al op de hoogte was en wanneer deze informatie moedwillig werd doorgegeven in een dossier dat dateert van februari 2019.
We gaan ervan uit dat we nog steeds in een rechtsstaat leven waar de privacy van burgers ten allen prijzen wordt beschermd. De nieuwe Europese en nationale privacywetgeving tilt zwaar aan zulke inbreuken, zeker wat minderjarigen betreft. Hier kunnen we en mogen we niet licht overgaan. Daarom heeft Marij beslist om een audit te vragen bij de stad, een klacht in te dienen bij de Data Protection Officer van de stad en het parket. Als laatste brengt ze de nationale gegevensbeschermingsautoriteit (vroegere privacycommissie) op de hoogte van dit lek.
